Senden ayrı yaşadığım her dakka
İnan insanlıktan çıktım bilesin
El açıp yalvardım divan-ı Hak’ka
Dua edip tespih çektim bilesin

Sensiz bir yaşamda tükenip bittim
Ufaldım kayboldum ben bende yittim
Sevdam üzerine bir yemin ettim
Gözümden damlalar döktüm bilesin

Çırpındım bunca yıl huzur aradım
Aşkına yürüdüm hep adım adım
Kavuştum sonunda sensin muradım
Bedelsiz gönlüne aktım bilesin

Saçlarıma biraz daha ak düştü
Hüzünler üstüme geldi üşüştü
Kabuslar halime bakıp gülüştü
Büküldü bedenim çöktüm bilesin

Kaderim senle yol bulsun isterim
Sevdam yüreğinde kalsın isterim
Ecelim seninle olsun isterim
Maziye bir kibrit çaktım bilesin

Hayat keşmekeşken ömrüme cansın
Yaşadığım ana anlam katansın
Varsın cümle alem divane sansın
Sen için alemi yaktım bilesin

Ne isyana saptım nede bir sitem
Yokluğun azaptır canımda matem
İhmal edilmekle ederken itham
Sol yanıma hançer soktum bilesin

Uzak olsan yakın olsan ne çıkar
Sanmaki bu yürek aşkından bıkar
Bil ki benim sevgim evreni yıkar
Kalbine saplanan ok’tum bilesin

Bazen Mecnun oldum Ferhat oldum gâh
Yar sevdan uğruna çektiğim mübah
Gecenin bitimi her gün her sabah
Şafak olup sana söktüm bilesin

Zeki BEKAR