Yol oldun bazen sevgili, simsiyah geçtin üstümden
Sitemi değer bulmadım sana, şehre küstüm
Güneşe küstüm seni bana gösterdiği için,
Geceye küstüm seni hatırlattığı için
Yağmura dost dedim beni yoldaş kabul ettiği için
Bazen de şarkılara şikâyet ettim seni
Söylesinler nefretimi, essin sana rüzgârlar hızlıca
Yolun terse gitsin, ben yürürken
Doğrular düşman kesilsin seni andığımda
Bırakıp gittiğin gün gibi, zehir olsun sana zamanlar
Gelmesin sana denizin dalgaları, gülün kokusu
Ilık yağmurun ıslattığı topraklar zehir koksun sana
Varlığıma dar ettiğin ruhum, sen yaşadıkça var olsun
Türküler aydınlatsın bedenimi, seni sıktığınca
Umutlar gitsin senden, yaşadığınca
Âşıklar hüznü hatırlatsın, birliktelikler vefayı
Ayrılıklar güldürsün seni ki daha da ağlayasın
Ne yaşadığını bilmeyen yüreğin, bilinmezlerde batsın
Ve ben yaşadıkça da, sana adadığım ağaç hep meyvesiz kalsın
Meyvesiz kalsın ki beni andıran tek rüya, sana o kalsın
Ağlama ki göz pınarların, beni anmasın
Başını yastığa koydukça açılsın gözlerin, açılsın ki
Hayalimi kaçırsın gölgeler önünden,
Seviyorumlarını hatırlatsın sana sokak lambaları
Şahit olsun yalanlarına, soğuk kaldırım taşları
Seni senle baş başa bıraksın kader, bıraksın ki
Seni senden başka kimse anmasın…