İrkilen toprağın çatlamış bakışlarına sürdüm ellerimi
Yüreğime ilişen hayali bir bekleyişin son demindeyim
Sabırsız devrilen günlerin saçaklarına astım şiirlerimi
Karanlıklarımı aydınlığa çıkaran gözlerinin ferindeyim.

Sana akarken tüm nehirler, tenimde nakaratsız şarkılar
Dört bir yanım sevda, mevsimlerin haylaz seherindeyim
Sokulmuş tenime hoyrat dokunuşların, ah ettikçe kanar
Çoğul hüzünlerin masalarında kaldım, hep kendimleyim.

Mavi düşlerin limanında rüzgârı çaldım çatlamış gönlüme
Unutulmuşluğun terkisindeyim yoruldum aşka koşmaktan
Her adımda sana acıktım, susadıkça sana, döndüm yelime
Sensizliğin dehlizindeyim, özlem yaşları akarken yanaktan.

Her gece sol yanıma devrilir yalnızlık, büyür içimde sızın
Hüzzam bir zemheri çöreklenir kapıma, şiir içimde susar
Bir kadın okşar gizlice en aşina düşlerini, hıçkırır ansızın
Sevda işlemeli bir yatakta sarılışlarıyla gerçeğini kucaklar.

Erişilmez dokunuşların yağmurları ıslatmıyorsa kirpiklerimi
Korkak şafaklarda masallarla yıkarım ben her sabah yüzümü
Hayallerin yorgun katarlarına yüklerim yıllardır ben şiirlerimi
Kekremsi bulutlara sorun, anlatsınlar sevdaya dair son sözümü.

Selahattin Yetgin