Bin ümitle vuslatını andıkça,
Aşk elimde açan gülde sen varsın…
Bin hüzünle hasretine yandıkça,
Gam yelimde uçan külde sen varsın…

Bakışından bin bir ilham alırım,
Gözlerine meftun olur kalırım.
Her güzelde senden bir iz bulurum,
Kurduğum her tahayyülde sen varsın…

Bulma kusur herhangi bir nedende,
Bütün kudret kulu aşık edende.
Bil ki ey yâr bu kavrulan bedende,
Her atomda, partikülde sen varsın…

İyi huyu lâyıkıyla överim,
Musibeti hoşgörüyle savarım.
Kullarını Allah (CC) için severim,
Kat ettiğim tekâmülde sen varsın…

Ömrüm artık hep seninle akacak,
Ram olduğum her yol sana çıkacak.
Gönlüm senin pencerenden bakacak,
Yöneldiğim temâyülde sen varsın…

Bir de bilsen bir zerrecik hâlimden,
Ne çekerim hicran denen zâlimden.
Bin inatla bîhabersin mâlumdan,
Son bulmayan tegâfülde sen varsın…

Kimse bilmez, ne var ne yok kaderde,
Heder olmaz bütün aşklar kederde.
Değersin sen katlanmaya her derde,
Gönlümdeki tahammülde sen varsın…

Veli BOSTANCI