sakıncalı bakışlarımızda
zinaya zorlanırdı hasret
kan ter içinde kaldıkça cümlelerimiz
uzak bir ihtimal gibi sevinirdi aşk

kaç ölüm düştü de atardamarımıza
bilinmez bir duanın sahibi çekti sabrı
o dua ki şeytan meleğin kanatlarında yazılı
okudukça uçtum
uçtukça hayatı sen sandım

şimdi kederin kıyıcığında duruyorsun
en çok da bana ağlıyorsun
ki bencilsin
gözyaşın sadece su

ruhun isyanında gizlendikçe sûkut
dil kaderine razı olurmuş
sözlerin
üç noktasında taşırdı kıyameti
naftalinli çeyiz sandığının en dibinde
anlamını öğüten bir sevda saklıyor kendini
hiç açılmayacakmış gibi

saplantılı bir iç çekişle başlıyordu gece
utançtan en mahrem yerlerin kızarırken
mesela tırnakların gibi
çile
günah kadar çıplak gelirdi
bedene

itiraflara yüklediğimiz
itirazlar kadardı ayrılık
miş’li geçmiş zamanların
nefretine soyunan yalnızlık
aşk adında beni mühürledikçe dudaklarına
içinde yetinmenin darağacıyım

şimdi kaderin kucağında oturuyorsun
en çok da bana yanıyorsun
ki ateşsin
alevin sadece seyirlik…