21
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1514
Okunma

toplu iğne başı kadardır aşk
kaç melek dans eder
yalnızlık… ayrılık… ölüm
hanginiz daha çok sever
aşk... bir son yaratıyor
dokunulduğunda irkilen sırtlar çizerek
yüzünün kıvrımlarıdır
ihanet kollu geçitler
kervanım geçiyor şimdi
şehvet kumuyla örtünmüş teninde
gece
kendi çıplaklığına ayıp bir söylenceyken
yalnızlık
halâ bir imkandır kalpte
koyu ve bir o kadar kesiftir ayrılık
kan kokusu gibi
uykuya dair söylenceler şehrinden gidiyor
yakası açık bir isyan
sövdükçe çaresizliğe
yolunu kaybetmiş bir sitem ağlıyor
çözüldükçe yankılanıyor sebep
bırakma
gittiğin yer kadar dünyam
son
sanki dün gibi
bugün
daha yeni
ilksin sen sevgili
gitsen şimdi
bilmediğin yalnız ölüme
misafir eder mi seni
benim ettiğim gibi...