Sen;
“Seni seviyorum” diyemezsin
Biliyorum, bunu söylemeye
Cesaret edemezsin!..

Kulaklarımla duyacağım,
“Sözlerin” yok!.. Anladım
Yüreğimle duyacağım,
“Gözlerinle söyle hiç olmazsa”
Sana inanacağım!...

Sen;
“Seni seviyorum” diyemezsin
Niye? Sevgini veremeyecek kadar cimri misin,?
Dillendirmeyecek kadar gururlu mu?..
Hangisi doğru bilmem….
Ama ben;
Seni sevdiğim için “ özür dilemem”

Ne sen istedin diye vazgeçerim “sevmekten”
Ne de sana “Seni seviyorum” demekten!..
Sen söyleyemediğin için,
Ben iki defa söylüyorum;
Bir benim, bir senin için!...

Sen;
“Seni seviyorum” diyemezsin
Bunu söylemek “yürek” ister,
Öyle kocaman ki bende ki yürek
İkimize de yeter!...
Ha!.. Bir de kırmasan beni iki de bir diyorum
Kırman ateşten, közden de beter!..

“Hassasiyetim” yapımdan ziyade “sevgimden”
Öyle her vuruşta sarsılacak adam değilim
Değilim de!.... Kurşun sıkıyorsun kafama, kafama
“SEVİYORUM” dedim ya!..
Bu kadar da vurma!...

Sen;
“Seni seviyorum” diyemezsin
Seversin, hissedersin, ama söyleyemezsin
Bir kez denesen, bir kez söylesen
Ne kaybedersin?!
Hâlbuki “Aşk ne kadar yakışıyorsa sana”
Sen de aşk-a yakışacak kadar güzelsin!..

Sen güllerin arasında bir diken değil,
Dikenlerin arasında bir gül’sün
Öylesine yakışıyor ki “gülmek” yüzüne
Sen gül, sen gül “gülüm”
Gül ki, “güller gül görsün!..”

Sen;
“Seni seviyorum” diyemezsin
Oysa ”seni özlediğim kadar özledim” o cümleyi
Ve “seni nasıl özledim” bilemezsin
Dedim ya gülüm;
Ben öyle sevdim ki seni
Seni “sen bile” bu kadar sevemezsin!..

“Diyemezsin” dedim ya, helal et hakkını
Günahını almış olmayayım!..
Hani olur ya;
Bir zaman, bir gün, bir an
Olurda” dökülüverir dudaklarından”

Sen;
“SENİ SEVİYORUM” dediğinde
Bahar gelecek ansızın, mevsim kış bile olsa
Yediveren misali tomurcuk açacak kâinat
Sen;
“SENİ SEVİYORUM” dediğinde
Ben yeniden doğacağım “Tüm ölümlülere inat!.”

Ama sen;
“Seni seviyorum” diyemezsin
Ve sen söylemedikçe
Nasıl özlüyorum bu cümleyi nasıl
”Sen bilemezsin”



Kadir ALBAYRAK