Hasreti mi anlatsam sana
Yoksa asırlık özlemi mi?
Yere göğe sığdıramadığım sevgiyi mi,
Ya da bu garip rezilliği mi?
Kah tebessüme yamanıyor dudaklarım
Kah bir nehir göz pınarlarım
Ya da azap tohumlarıyla birlikte ekildiğim
Tarlalardan mı bakmalıyım? .....
......................

Belki de biraz seninle uğraşmalıyım!
Sen ’SUÇUM YOK’ de! ...
Öyle bir günah denizindesin ki!
Haksız mıyım? ....
Beni anlasaydın ellere yar olmazdın
Gece karanlığın da kör bir kurşun gibi kaçmazdın
Ve değersizliği öğretip beni satmazdın! ..
Yirmi yıldır ağlatmazdın! ...
Suçun yok! ... Öyle mi? ...Boşversene
Sahi; Gözlerinde ki ne? ..
Pişmanlığın kol gezdiği nedamet mi,
Ya da sermayesi arttırılmiş lanet mi?
Anlamak öyle zor ki! .....
Oysa gönül diyor ki;
Keşke gökten damlayan billurlar gibi
Sevgi olsaydı! ..
Ve beni tepeden tırnağa ıslatsaydı!
Dilin o cümleyi kullansaydı
..............................

Mazi yapraklarında bir şeyler paylaşılırdı
Nerede benim hissem?
Ümitlerim, geleceğim, gençliğim, ellere dağıttığın sevincim...
Boşluklara mı astın ’kolye’ diyerek
Hem de insafsız, hem de bilerek! ...
Bir koltuk değneğim vardı, onu da kırdın,
’MUTLUYUM’ diyerek! ...

Suçun yok! .. Öyle mi? .. Belki de haklısın!
Suçlu olsaydın bu cezayı sen çekerdin
Faturayı ben ödediğime göre ’Suçlu benim’
Ve cezamı çekiyorum!
Çünkü seni ceza çektirmeyecek kadar
ÇOK SEVİYORUM! ......
.......................
Sahi unutmadan,
İdam sehpası ne tarafta? ! ...........

Kadir Albayrak