aH POMPEİİ POMPEİİİ
ne yapsak seni
düşlerimize girer
karabasana döner
perişan edersin bizleri
zenginler
sanki çok korkarlar
dogal afetlerden
sonu yokmuş gibi yaşarlar yine de
kaderlerini degiştiremeyeceklerini
met ve cezirin silip süpürmesini
rüzgarların tepeleri aşındıraacaklarını
zamanla
bilseler de
bilemezler neler kaybettiklerini
servetle yüzleştiklerinde
sanki cahilleşirler
hiç bir şey anlamazlar
kör eder servet gözlerini yüreklerini
bilmezler ki
bu zenginlik
toplumun garibanlarının
alın terinin birikimi
oysa fakir balıkcı bile
farkındadır
yüzündeki üzüntünün
tuttugu sazanın
ve pazarda
tablasında sattıgı
gariban uskumrunun
eriyen buzlar içine
karışan gözyaşlarının
aglayan sereserpe çaresiz
işte insanların hepsi böyle aciz
dogal afetler karşısında
dilerler aman
bu yüzden pompeiide patladı volkan
kızgın lavlar aktı öbek öbek
kapladı bütün yerleri ve canlıları
bizlere de
asırlardır yazmak kaldı
öykü şiir destan
insanlıga olursa örnek
bu şiirleri her gün okumak gerek


Charles BERNSTEIN
türkcesi masterbaton