hayaller de kaybeder
bir bir gördüğü gerçeği
kırıkların kapladığı bedenlerde
hırpalanır düşler
düştükçe dengesiz bir aşk’a
sondur sancısı aslında
benden kaç evvel bana
kaçtıkça büyür önsöz

ben bir aleme indim… yalnız

elleriyle beslemektir intiharı
kendi kuyusunda
aslolan candır
hiçliğimizde konaklayan
çok odalı duvarlarda
ses geçirmez bir çığlığı tüketir
en mahrem anında uyanır yılan
yalan dokunmuyor
ne dünyaya ne bana

ben bir yalana kandım…yalnız

kaçıncı sonbaharın feryadıdır
ölümler
damarlarımızda dolaşan
yanlış hayatların yolları mıdır
ayrılığı kavuşturan
aşk’ı örttüler
dillerinde pusu işli yorganları ile
şimdi gurbettir o alem
demledikçe içimi
aşk’tır vedada nöbetçi

ben bir vedada gedâdım…yalnız

çarmıha gerilmiştir utanç
nasır bağlamış elleri ile kucaklar hasreti
yapay bir umut şimdi
yeniden sevebilme telaşı
unut şimdi
aşk’a kan
kudurgan
mavisi çalınmış hırçın denizi

ben bir denizde sendim…yalnız