1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
73
Okunma
O eski karanlıklar
doğurur aydınlığı.
Gözlerimi süzer aklın yörüngesine.
Gözyaşlarımı izler ayan telaşlarım.
Yitip gitmiş bir gençliğin silüeti
doğar ellerine.
Karadeniz bir ölüyü uyutur usulca...
Sana… yorgunum… demeyeceğim.
Kıyı boyu kaç mil yürüdüm ki?
Ayaklarım sudan ağır, günden hafif.
Gün kadar ağır yüklerim sırtımda.
Dalga dalga köpürür hüzün
Karadeniz çırpınır,
ben çıkarım yoluma.
Ağla Karadeniz, ağla.
Yanmasın suların rengi.
Hep soğuk, hep hırçın kal.
Yerli yersiz ağlamaların niye ki?
…her şey hayalce…
Cevap Yaz
