Kenarları olmayan bir duvar boşluğuna gözyaşı damlaları iliştirmek
Boğuk sesime sığdırdığım onlarca taş üstünde uykuya dalma merasimi
Onlarca sahil kenarı bavulu , üstelik terk edilmiş
İnce ince yağardı hüzün üzerime
Sen onları göremezsin de
Bilirsin ne olduklarını
Bense sadece görüyorum
Ne olduğunu bilmediğim onlarca duyguyu aynı anda yaşıyorum
Hiçbirinin sebebini bilmiyorum
Suya anlatsam su durulmuyor
Rüzgara savursam rüzgar anlatmıyor
Ben elimde kırık düşlerle , gelmeyenler ülkesine bilet almışım da içeri bir türlü giremiyorum gibi....
Zaten sen de gelmiyorsun
İtiraf edeyim
Seni hala bekliyorum o bankta
Yasemin çiçeklerinin kokusu doluyor burnuma
Senin gittiğin yöne doğru egriliyor bedenim
Hafiften bir rüzgar esiyor
Bu koku sen gibi...
Ve bu şiir sen gibi
Asla tamamlanmayacak ve hiç okunmayacak