0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
168
Okunma
Zalim bu dünya,
Hem de nasıl...
Hiç hâlim yok bir adım gitmeye.
Bu zamana boş bir not,
Açıp okuman için sızı dolu bir anda.
Ben gidiyorum.
Siliniyor camlardan perdeler,
Yüreklere acı iniyor.
Yağmur sağanak yağıyor,
Kar her zamankinden daha beyaz.
Gidiyorum işte...
Bembeyazız.
Hep istemedik mi?
“Bende olan bu,” demedik mi?
Bütün hisleri bir araya toplayıp yok ediyorum.
Sence,
cesur muyum, korkak mı?
Artık bunların önemi yok, değil mi?
Bana kızıyorsun, kızma...
Hayat çoğu zaman kalleşçe bir ölümdür;
neşesiz,
ayakları çıplak, annesiz çocuklara
haksızlıktır yaşamak.
Çoğu zaman, hatta,
hiç adil değildir.
Bütün acıları topladım içime,
göğsüme sakladım.
Bana kızıyorsun, kızma...
Gözyaşlarım derya gibi;
öyle ki, sığmıyor yeryüzüne.
Yüz işte... eğlen...
Ben gidiyorum.
Hoşça kal.
5.0
100% (3)
