Gülüşlerini saklama benden,
Kaç arşın uzağımdadır bilmem,
Çatma hilal kaşlarını, yayı çekilmiş ok bana mıdır bilmem,
Bulutlarını toplamasını gözlerinin göğü,
Yağmurlarına yenilmişim,
Bu sefer boğulur muyum bilmem…

Ama bilirim ki,
Senin sessizliğinde kaybolmuş zamanlarım var,
Ve her suskun bakışında,
Kendi kıyısız denizlerimde savrulmuş gemilerim,
Ulaşır mı sana bilmem…

Ellerin ellerime değmediği anlarda,
Bir parça gökyüzü eksik kalıyor ruhumda,
Ve rüzgarın uğultusunda
Senin adını fısıldıyor ağaçlar,
Duyar mısın bilmem…

Bir gece, yıldızlar ellerini tuttuğunda,
Ben kendi gölgemde yürürken,
Sensizliğin çukuruna düşüp kalacağım belki,
Ama gözlerindeki ateşi hatırlayacağım,
Ve o ateşle kendi karanlığımı yakacağım,
Tutunabilir miyim bilmem…

Uzak sokaklarda yürürken,
Ay ışığı bile bana yetmiyor, bilmem,
Bir gölge gibi senin peşinden sürükleniyorum,
Senin kokunu rüzgarda ararken,
Bulabilir miyim bilmem…

Sevgi, bir kere dokunmuşsa kalbe,
Bir daha unutulmaz, bilmem,
Senin varlığın, gecemdeki ay ışığı gibi,
Saklandığı yerden bana hep yol gösterir…

Ve bilirim,
Seninle baş başa kaldığım her an,
Bir ömrün bedeli kadar kıymetli,
Bir nefesin uzunluğu kadar anlamlı, bilmem…

Gözlerin bir fırtına gibi savruluyor içimde,
İncecik bir çizgide kayboluyor, bilmem,
Ben sana dokunmadan geçerken zaman,
Kaç hayatı kaybediyorum bilmem…

Gülüşlerini saklama benden,
Kaç arşın uzağımdadır bilmem,
Ama varlığın,
En derin fırtınalarıma bile dokunan bir liman,
Ve ben hâlâ,
O limana ulaşmak için yolumu gözlüyorum, bilmem…

Kimi geceler sokak lambalarıyla konuşuyorum,
Senin adını fısıldayıp,
Ruhumu karşı kıyıya taşımaya çalışıyorum,
Ama sana varabilir miyim bilmem…

Bir yağmur başlıyor üstüme,
Senin gözlerinden süzülen damlalar gibi,
Islanıyorum, ıslanırken seninle birlikte, bilmem,
Ve kayboluyor bütün şehir, bütün sesler,
Sadece sen kalıyorsun…

Bir gün, belki bir rüzgarla gelirsen,
Ben seni tanır mıyım bilmem,
Ama kalbim, senin varlığını aramaya devam edecek,
Ve gözlerim, gözlerinde kaybolmak için bekleyecek, bilmem…

Gülüşlerini saklama benden,
Kaç arşın uzağımdadır bilmem,
Ama bil ki,
Seninle dolu her nefesim,
Bir ömre bedel,
Bir yıldız kadar parlak,
Ve ben hâlâ,
O parlaklığı yakalamaya çalışıyorum,
O parlaklık Sana eş değer mi bilmem…


Kadir TURGUT