1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
185
Okunma
Bu şehrin güneşi bir başka, yarim,
Yüreğimin en derinine sızıyor.
İçimde kül tutmaz yangınlar yakıyor,
Öyle yakıcı, öyle sancılı ki,
Her sabah doğarken onunla kavruluyorum.
Kendi gölgeme bile sığınamazken,
Güneşin gözlerinde yeniden kanıyorum.
Bu şehir artık kara bir tablo benim için;
Geceye hasret, yıldızlara yalvarıyorum.
Sensizliğin kuyusunda boğuşurken,
Gözyaşlarım akıyor, kaybolduğum yollarına.
Ama senin ışığınla, ey yarim,
Her defasında yeniden doğuyorum.
Bayram Köse
5.0
100% (2)
Cevap Yaz