O İlahi Sarnıç:
Hüznün muhtevasında saklı gizemli Yargıç…
Aşk ki:
Satırlarda nükseden
Haz ki:
Haiz olduğunun ötesi

Mevsimler raks eyler, aşkın gıyabında
Sözcükler neşreder:
Doğacak ilhamın ışığında

Pamuk beyazı ellerinde masum çağrıların
Zürriyetinde
Teselli mahiyetinde ömür
Ölümün vecizesi saklı en derinde

Tenimde yuvarlanır alyuvarlar akyuvarlar
İhtimamla sorgulanır vicdanım
Nükseden mehtaba saygılı;
Nakşeden dualarımda saklı mazlumluğun nazarı
İtibarı eksik olsa ne ki ahvalin?
İnkârı ne mümkün, dilinden düşmez kin nefret,
O mundar kâfirin

Aşktır Aşk:
İlahi çatısı yorgun düşlerin kırgın niyazı
Kırık sazında dahi duyulur duyguların nüansı
Hazzından ziyade ömrün
Ebedi işkencesine asla talip olmadım kâfirin:
Rahman ve Rahim olan Rabbin adıyla
Dualardır Sığınağım
Namazın çağrısı aşar da aşar kıtaları
O beş vakit ki:
Hüznün örtüsünde giyindiğim
Ve huşu içinde ezan sesinde
Nabzımı dahi hissetmediğim

Sureler İlahi Yolculuk:
Ayetler, nefse sarf ettiğim darbe ki ne yokluk
Ne kıtlık
Alabildiğine yorgun olsa vücudum ne ki ne?
Ruhumun salınımı
İbadetin alımlı ve ihtişamlı varlığı
Aşka âşık bir kul;
Beyhude dervişlerin zikrinde edindikleri ne çok huy

Sandır ve de zan,
Aşkı karalayan şafaktan yana hazan.
İtibar gören mi söyleyen mi Allah katında?
Mukaddes yeminlerin şafak saydığı
Acının verdiği hazdan varsın olayım mustarip
Gidenlerin ardından kâh tabip
Kâh redifler sayayım
Solumda seken ruhumdan sızan
Hüznüme sahiden de var mıdır talip olan?

Aşkın akasya ağaçları;
Ellerinde büyüdüğüm anamın seyrek beyaz saçları
Şimdim diken;
Dünüm yorgun ve mahzun
Bir yüktür ki:
Boyumu aşan
Elbet vardır bir hikmeti
Nasıl ki boynum ince kıldan
Göğün şatafatlı çağrısı
Ne insan ne melek ne sıradan
Ne çok sıfatın vardı senin, annem olmaktan b/aşka.

Yetim bir beyit ana kucağı
Yatıya kalan sevdanın saydığım kaçıncı şafağı
Hüznüme binaen inen Hatim
İlahi Işık kadar var mıdır yolumu aydınlık kılan?
Sencileyin şimdimde saklı;
Bencileyin, gövdemin dağılan parçaları
Biz olmakla mükellef
Sayacı kırık bir hedef
Senden ötesi hüsran bildiğim, annem
Ve işte tek Sığınağım ve tapınağım o yüce mahrem
Katında kabul bul bulalım annem, Mevla’mın
Huzuruna durduğum her an öncem matem
İlahi Yoldaşım ve kalemimle uzlaştığım;
Kırık mızrabım yoktur da artık dünya telaşım
Sadık olduğum tüm inancım
Azalacaktır da elbet yüküm anbean
Yeter ki: sen rahat uyu kabrinde, annem…