Sabahın ayazında kalktım yine sensiz,
Yastığın boş tarafı duruyor hâlâ bensiz.
Bir harf dolaşır dilimde, seni çağırmadan,
Soran yüreğim olur, gizlerim kendimden…
Bir adım atmadan düşerim yokluğundan.

🍁
Ne yazsam dökülüyor, ne sussam birikiyor,
İçimde bir fırtına var, dinmeden büyüyor.
Her kelime yarama dokunur, kanatıyor,
Gecenin karası içimde ağırlaşıyor…
Sensizlik her nefeste beni daha çok yakıyor. 🔥

🍁
Adını anmadan uyanmak zor be sevgilim,
Bir yanım gece kalıyor, gün doğmuyor içim.
Telefon elimde yanar, sensizlik vurur bana,
Söylesem yanarım, susarsam duramam.
Adını anmadan yaşamak ömürden çalar inan.

🍁
Kahve kokusu doluyor ama ısıtmıyor içimi,
Aynaya sinmiş gibi kalmış göz izlerin.
Her köşede sessizliğin, seni çağırmadan,
Bir adım ileri gider, üç geri dönerim…
Yokluğun odama çöker, kaldırmaz dizlerimi.

🍁
Ne yazsam olmuyor, ne sussam dinmiyor,
Sensizlik bir ateş ki, içimde sönmüyor.
Her gece uykusuzluk kapılarımı çalıyor,
Karanlık yüreğimi yeniden yokluyor…
Senin yokluğun içimde hiç durmadan büyüyor.

🍁
Adını anmadan uyanmak çöküyor üstüme,
Gecelerden kalma bir sızı doluyor içime.
Telefon elimde susar, elim titrer adında,
Söylemeye kıyamam, sessizce yanarım içinde…
Sensizliğin gölgesi büyür her nefesimde.

🍁
Belki bir gün dönersin, kapım çalar uykumdan,
Belki çözülür bir gün bu düğüm zamanla.
Ama sensiz her sabah aynı kapanan sayfa;
Okumadan duramam, unutmaya kıyamam…
Kalbimde saklarım seni, adını anmasam da.

🍁
Adını anmadan uyanmak zor be sevgilim,
Bir yanım gece kalıyor, gün doğmuyor içim.
Konuşsam kırılırım, sussam da kanarım,
Her nefeste biraz daha sana yaslanırım…
Seni adını söylemeden içimde yaşatırım.

Yenilenmiş hali 🍂