2
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
166
Okunma
Karanlıkta pencereden dışarıya baktı
Bir zamanlar özgür bir kelebekti
Ama hayat ona farklı yaşamlar sundu
Sevmediği duvarların içinde kaldı uzunca bir zaman
Öyleki başkalarını yaşatmak adına
Kendini kaybetmekti bu
Kendi geçtiği acılardan yanındakiler geçmesin diye
Cehenneme çiçekler ekti
Sahte bir gerçeklik var etti kendine
Bir gün yıkıldı hepsi
Hiçliğin ortasında kendiyle başbaşaydı artık
Daha fazla ihanet edemezdi kendisine
Sevmek ve özgürlüktü onun var olma nedeni
Şimdi pencerenin önünde azad olmuş ruhu ile
Onu bekleyen yaşama gideceği günü bekliyor...
5.0
100% (4)
Cevap Yaz