Çürümüş bir tekne; kırk, kırık kürek,
Soğuk korkulardan sinen sinene.
İhtiras hortlamış, kutsanmış yürek,
Kaç yoksul sırtına binen binene…

Hep pervasızlardan kurulmuş, ekip,
Gökyüzüne korsan bayrağı çekip,
Hep zengin kalmanın putunu dikip,
Düşmüş yaprak gibi dönen dönene…

Sevda ülkesinde hâkim, engerek,
Büyük Türk Milleti görülen erek
Fedakâr, civanmert yürekler gerek,
Hayat sahnesinden inen inene…

Vurmuş; her kör gözde, gaflet ışığı,
Hayal perdesinde düşman aşığı,
Huzur sofrasında, zulmün kaşığı,
Eşreften, ayandan denen denene…

Sokaklar korkulu, bölgeler oldu,
Sevdiğim şehirler belgeler oldu,
Ansızın, sebepsiz gölgeler oldu,
Yüküne yenilip dinen dinene…

Kan, can bahasına almış ecdadım,
Değiştiler, üçe beşe evladım,
Kimi hektar, dekar; kimisi adım,
Vatan toprağını sunan sunana…

Bir savunma bile yapmadan, mertçe:
Yağmaya, zulüme sustuk namertçe.
Gerçek; kafamıza dank etti, sertçe,
Şeytan çeşmesinde yunan yunana…

Özcan İŞLER