4
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
318
Okunma
Mademki yiğitler pusmuş,
İmdada yetme zamanını.
Şakıyan bülbüller susmuş,
Karganın ötme zamanı.
Kolay av değildir suna,
Yılgınlık gelmez usuna,
Yatma ölüm uykusuna,
Kefeni yırtma zamanı.
Ödetiyor her söz diyet,
Yaşamak olmuş eziyet,
Açık aramak meziyet,
Gelmiştir fitne zamanı.
Kendi yazar kendi okur,
İlmik ilmik hayat dokur,
Ne şikayet ne de şükür,
Kâr etmez bitme zamanı.
Aynı zaman aynı andır;
Kimisinin canı candır,
Kimi acı patlıcandır,
Yakındır gitme zamanı.
Sen çıkarla nefsin sına,
Gör bak; eksi, artısına,
Çık insanlık tartısına,
Kendini tartma zamanı.
Özcan İŞLER
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz