Hocam şiiriniz, genel itibariyle güçlü bir duygusal atmosfer kuran, tematik bütünlüğü sağlam, duygu dolu ve iç sesi derin bir şiir olmuş..
Diliniz sade ama vurucu; imge dünyası hem içten hem de sembolik düzlemde çalışıyor gibi.

Edebi açıdan bakıldığında, şiir aşkı bir imparatorluğun çöküşü metaforu üzerinden anlatıyor. Bu, hem estetik bir duyguya, hem de düşüncede derinlik taşıyan bir tercihe sürüklüyor insanı...
Aşkın kişisel bir mesele olmaktan çıkıp bir medeniyetin yıkımı gibi resmedilmesi, şiiri sıradan bir aşk şiirinden çıkarıp trajik ve tarihsel bir tona taşımış adeta...
Ancak şiirin zayıf tarafı, yer yer aynı duygunun benzer imajlarla yinelenmesi. Yani imgeler güçlü ama çeşitlilik sınırlı; hep yıkım, işgal, yangın, sükût ekseninde dönüyor. Bu durum bazı kıtalarda duygusal yoğunluğu sabitleyip ilerleme hissini azaltabiliyor.
Ama bu bir kusur değil, daha çok bir tarz tercihi diyebiliriz..
Çünkü şairin amacı çeşitlilik değil, bir duygunun derinleşmesini sağlamak olduğu için kusur gibi görülmemelidir..
tebrik ediyorum bu güne yakışan şirinizi..
saygılar..