ALLAH ŞAHİT

Kalbimin attığı her ritim, her sessiz feryat,
Dudaktan dökülmeyen
gizli ahdır şahit.
Gecenin en köründe,
yıldızlar uykudayken,
Sana adadığım bu ömre, tek Allah şahit.

Bir yemin ettim ki, arş titrer manasından,
Vazgeçmedim, dönmedim en zor sınavımdan.
Dünya beni unutup, elimi bıraksa da,
Ruhumdaki bu sevdaya, tek Allah şahit.


Sözler kifayetsiz kaldı, diller lal oldu bir an,
Fikrimi okşayan her his, her derin rüya.
Yalanın hüküm sürdüğü bu fani dünyada,
Sana olan gerçeğime, tek Allah şahit.

Ne bir çıkar gözetip, ne bir hesap yaptım,
O vefasız elvedanı bile sessizce yuttum.
Sanma ki unutuldu, sanma ki yarım kaldı;
İçimde yanan ateşe, tek Allah şahit.

Gönlümün kubbesinde adın hep asılı durur,
Uğruna döktüğüm yaşlar, toprağa can verir.
O en yüce makamda, mahşer günü geldiğinde,
Hakikati haykırmaya, yine Allah şahit.

Fırtınam dindi sanma, denizim duruldu.
Umut denen yelkenim, hiç bir dem kırılmadı.
Beni kıran her sözü, kalbime gömdüğüm an,
Susuz geçen çöllere, tek Allah şahit.

Nice kapılar kapandı, nice eller uzandı boş,
Gözüm görmedi zenginlik, gönlüm olmadı sarhoş.
Ben bu yoldan dönmedim,
Ne nefsime uydum, nede sensiz yağan yağmurda ıslandım
Tüm kirli pazarlığa, tüm tuzağa Allah şahit.

Senin o ince ruhun, bilirim titrer bazen,
Yüzünde hüzün gezer, içten içe sızarken.
Benim sana ettiğim o gizli dualarıma,
Semada açan ellere, tek Allah şahit.

Gözümden akan yaşı, kimse görmedi bile,
Yalnızlık tahtında taç, giydim sessizlikle.
Yanıp küle döndüğüm, her yeniden doğuşa,
Benim çaresizliğime, tek Allah şahit.

Sanmasınlar ki yara, bir gün kapanıp geçer,
Unutulur denilen her iz, daha derinleşir.
O son nefes anında, son bakışım sana;
Benim o son sözüme, tek Allah şahit.

Zaman denen nehir, aksa da geriye doğru,
Aşk dediğin bu sırra, eremez dünya oğlu.
Bitmeyecek bu sevda, bilinir kıyamete dek;
Ebedi bekleyişime, tek Allah şahit.
— Bir Veda Değil, Bir Yemin Bu.
Cemre yaman kalemi