Sen...çok güzel bir kadınsın
Aşkın ve güzelliğin iksiri...
Yürek yakarsın...Sevdican abla...
Hem seversin , hem de cansın...
Sen...taş bebeksin sevdican abla..
Salınıp yürürken bir hoştur iri gözlerin
Bakışların mest eder sana bakan gözleri...
Mavi gözler...sanki bir aşkın meyhanesi
Hep dedikodunu yapar , mahallenin pörsükleri
Hiç kimselere pabuç bırakmaz ,
Sen hep aşkla seversin...sevdican abla

Taş merdivenlerden inerken , mini eteğin
Rüzgarda savrulur , mis kokardı saçların...
Gençler dizilir , parfümün dağılan kokusunda ,
Manken yürüyüşü siyah mokasen ayakkabıların
Yürek yakarken...kalçalarını da salıvermiş...bedenin...
Aşka susamış gibidir
Kiremit rengi gömleğin , beyaz elbiselerin
Beyaz fuların tamamlar, narin boynunu
Gençler sana aşıktır , çıkarlar yoluna...
Aşk...hep senin yolunu gözler ,
Sen hep aşkla seversin....sevdican abla...

Çocukları kucaklar öper seversin hediyelerinle
Mahalleli kıskanır seni , tartışılmaz güzelliğinle..
Müzik ve gösteri sanatları okulunda eğitmen
Kadıköy de...okulda notalar da fasıl yaparken...
Konservatuarda dersler verirdi sevdican abla...
Yakışıklı bir orkestra şefi çalarken onun gönlünü...
Evlenip... taşınıp gittin ansızın müzik okulunda...
Kâğıthane’ye..
Bu güzel kadın besteci, söz yazarı maestro oldu...
Bu mahalleye bir hüzün , sessizlik çöktü....
Sen hep aşkla seversin.... sevdican abla...!


DİDAKTİK ŞİİR....LİRİK ŞİİRLE YAZILMIŞTIR .


[