Herkesten saklıyorum seni
Ne karmaşık ne büyük bir işkence
Hani bir gemiyi mavi denizde saklamak gibi
Hani kulaklarımda çınlar gibi yüreğinin sesi
Biri duyacakmış gibi susuşlarım
Özleme denk sessiz haykırışlarım
Sen olmayalı böyle her şeye bir bakışlarımda
Her şey sana benziyor
Güvercinler, sigaramın dumanı, ay, yıldızlar, loş ışıklar
Kent alabildiğine sen
İçimde bir gün bir şeylerin sana benzemekten vazgeçme korkusu
Bil ki sen, susmak zorunda kaldığım
Bil ki sen, gönlüme sığmayan,
Adının harfleri dilimi parçalayan
Bil ki desem, sen sanki içimden azalırsın
Sazımla çaldığım türkülerde, bir kelebek ömründe
Öyle gizlisin sen
Sus, sus duymasınlar seni, duyarlarda kıskanırlar hani
İşte öyle sevdim seni
Renklerin buluştuğu Gökkuşağına sarılmak gibi,
Öyle işte sensin ömrümün renk sevdaları
Benimle olma ihtimalin yok ki
Onun için ey hayat
Benden gidenleri koysana yerine…

Bedri Demirpençe