Gözleri yağmurla yıkanan yârim,
Bir nefesin kadar ince ve derin.
Aşkın sızısına düşen her serin,
Yanık gönüller nurla dirilirler.

Toprak öper izini her gidişin,
Rüzgâr taşır kokunu sessiz işin.
Kül olur kalbinde mevsimlerin kışın,
O yangınla yananlar Hak’ta erirler.

Gecenin alnında kandil gibi söz,
Her hecede saklı bir mahrem öz.
Gamla yoğrulmuşsa aşk, olur deniz,
Dalgalar misali Rahmet’e dönerler.

Bir gün vuslata erer her gönül,
Bahar döner yeniden, solmaz bülbül.
İmanla yoğrulmuş aşk öyle bir gül,
Ne dünyaya sığar, nurda kaybolurlar.

Ay ışığı düşer dağların başına,
Her nur siner bir gönül telaşına.
Bir sır saklar her yıldız bakışına,
O sırra erenler fani olurlar.

Seher vakti dua gibi yükselir,
Aşka yanan kalp, rüzgârla dirilir.
Bir ömür geçse de özde bilinir,
Hak sevdaya düşenler beka bulurlar.

Bil ki ey gönül, aşk bir imtihan,
Bir yanın nar olur, bir yanın duman.
Hakk’a varan bilir bu gizli ferman,
Aşkla yoğrulanlar ölmez olurlar...

S.k...