1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
78
Okunma
Yarın, güneş doğmadan çıkacağım yola
Sis daha dağılmadan, otlar çiy kokarken.
Sessizce, kimseye bir söz etmeden,
Adına şarkılar söyleyeceğim her adımda
Yollar uzasa da, anlamasada halimden.
Ne gökyüzüne bakacağım, ne kuş sesine.
Ne de vadide açan çiçekleri koklayacağım
Bir tek seni taşıyacağım içimde
Batan güneşin kızıllığına dalmayacağım
Zamanın yavaşça aktığı o yerde
Gözlerimden süzülecek buğulu yaşlar.
Sadece senin toprağına kavuştuğumda
Ne ağlamak, ne de sözler kalacak geriye,
Belki bir gün, bir başka hayatın
Sonsuz bir boşluk gibi büyüyecek içimde
Ve ben o boşluğa her gece düşeceğim,
Ama şimdi sana özlemlerle dolu
Bir demet yaban menekşesi bırakacağım. .
.
Mustafa Yaman
12 kasım 2025
5.0
100% (3)
Cevap Yaz