Aynalarda gözüm yok Meftun olmuşum
Ne bir ışık ne bir neşe hazandayım
Benliğimden soyutlanmış varlığım
Ne güneş doğuşu ne batışı umurumda
Medet beklemem artık muammadan
Felek ne zalimmiş tef çalar ızdırabımda
Divaneler gibiyim Haddizatında.

Şimdi ne yapsam ki, ne söylesem
Ne yoldaş bilirim ne dost,bu gamlı menzilde
Ne de bir ahenk duyarım şu gönlümde
Kırık bir testi misali, damla, damla tükeniş
Bir gölgeyim sadece, nefsinden uslanmış
Uçurum kenarında yalnız ve bizar
Bu bilinmez haller, bu esrar bana mıdır
Yine de susarım, çünkü her şey fuzulidir.

Oturmuşum hayatın en kuytu köşesine
Ne bir görüntü,Nede sese duyarım
Dışarısı dünya hali, İçimse o dünyanın zindanı
Bu viran medeniyetin en yalnız kalanı
Ruhumda yankılanır yitip giden her bir ölüm
Ne bir ah düşer dilimden, Nede feryat ederim
Aynalar beni yansıtmıyor madem
Dünya dönsün bana ne aramam bir neden
Her şey olacağına varıyor zaten…

.
22 kası 2025