Bir Mustafa Kemal Atatürk geçti bu dünyadan,
Yıldızlar eğildi önünde sessizce,
Rüzgârlar onun adını fısıldadı dağ başlarında,
Denizler bile duruldu bir anlığına,
Çünkü o, bir milletin yeniden doğuşuydu.

Bir Mustafa Kemal Atatürk geçti bu dünyadan,
Küllerinden yeniden doğan bir vatanın ateşiydi.
Umudun tükendiği yerde doğdu o ışık,
Bir çift mavi gözle baktı geleceğe,
Ve o bakışla değişti bu toprakların kaderi.

Bir Mustafa Kemal Atatürk geçti bu dünyadan,
Silah sesleri arasında büyüyen bir sessizlik gibi,
Ama o sessizlik umut doluydu, inanç doluydu.
“Bir gün gelecek” dedi, “bu millet ayağa kalkacak,”
Ve gerçekten de kalktı, onun ardından dimdik durdu.

Bir Mustafa Kemal Atatürk geçti bu dünyadan,
Köy okulunun kara tahtasında,
Bir öğretmenin sesinde yankılandı adı.
Bir askerin yüreğinde cesaret oldu,
Bir annenin duasında huzur buldu.

Bir Mustafa Kemal Atatürk geçti bu dünyadan,
Kalem tuttu, kitap okudu, düşündü, öğretti.
Cehaletin karanlığına bir güneş doğurdu,
Kadına değer verdi, çocuğa umut oldu,
Bilime, sanata, eğitime yön verdi.

Bir Mustafa Kemal Atatürk geçti bu dünyadan,
Ama izi silinmedi, silinemezdi de.
Çünkü o, yalnızca bir lider değildi,
O, bir fikirdi, bir ruhtu, bir inançtı.
“Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır,” dedi,
“Fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır.”

Bir Mustafa Kemal Atatürk geçti bu dünyadan,
Ve biz, onun açtığı yolda yürüyen çocuklarıyız.
Her 10 Kasım sabahı hüzünle dolsa da içimiz,
Bir o kadar da gururla dolar, minnetle dolar.
Çünkü biliriz ki;
Bir Mustafa Kemal Atatürk geçti bu dünyadan,
Ve bir daha onun gibi biri geçmeyecek bu topraklardan.

#MehmetYETEK
#mustafakemallerölmez🇹🇷