Ahmet ağabey dedim;
“Yine mi yaktılar yüreğini be kardeş?” dedi.

Paramparça oldum dedim;
“Parçala o acıyı, kum gibi savur göğe!” dedi.

Gitmez sanmıştım dedim;
“Gidenin arkasından yas tutulmaz, düşmanına bile yapılmaz bu!” dedi.

Çok pişmanım dedim;
“Pişmanlık dediğin, zincir takar insanın boynuna!” dedi.

Tükeniyorum dedim;
“Tükenmek yok! Eksilirsin, ama diz çökmezsin!” dedi.

Sen iyi misin? dedim;
“İçimde ölü şehirler var, ama yaşıyormuş gibi davranıyorum,” dedi.

Onsuz nasıl geçti dedim;
“Geceye küfrettim, ağladıkça isyan büyüdü!” dedi.

Ben olsan ne yaparsın? dedim;
“Ya kurt olurum dağda, ya dar ağacına giderim şarkılarla!” dedi.

Bugün benim doğum günüm dedim;
“Yaşa o zaman! Bu düzen yıkılana kadar nefesin lazım bize!” dedi.

Allah’a emanet ol dedim;
“Bu sokaklarda Allah da şahidim, hoşçakal değil, dön!” dedi.

Ve sustuk…
Aramızdan bir türkü geçti;
yaralı, öfkeli,
ama hâlâ dik yürüyen insanların türküsü…

#MehmetYETEK
#AhmetKaya