Nasıl anlatayım, seni bilmem ki
Bakışın kimseye, benzemez senin
Söyle peşin sıra nasıl gelmem ki
Yakışın kimseye benzemez senin

Bu güzellik kimin, aklını çelmez
Sanma ki bakışın, sineyi delmez
Ne nergis, ne de gül, parfümün salmaz
Kokuşun kimseye, benzemez senin

Gülüşünle, on ikiden, vurursun
Leb demeden, leblebiyi bilirsin
Kekliği, ceylanı, kıskandırırsın
Sekişin kimseye, benzemez senin

Duyan iflah olmaz, gelen nidayı
Alır sevse bile, ağzından payı
Bütün gönüllere, aşkı, sevdayı
Ekişin benzemez, kimseye senin

O gelişin yok mu, hem de koşarak
Kaynar deli yürek, kalpte taşarak
Deli ırmak gibi, bentten aşarak
Akışın kimseye, benzemez senin

Süzülüşün, aratmıyor, laçini
Gözlerin yapılmış, en güzel çini
Hülyalara dalıp, bazen içini
Çekişin benzemez, kimseye senin

Lüzumsuz bu mudur, her aşkın hali
Sevmektir elmette, aşkın meali
Bazen kızdığın da, şimşek misali
Çakışın benzemez, kimseye senin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

LAÇİN : Atmaca, doğan