Kalbî pınarlarımdan süzülen dizelerle,
Belime sırr-ı hilkat kuşanıp geldim sana.

Vicdanî yastıklarda uyuttugum gözlerle,
Tesbihlere dizdigim sözlerle geldim sana.

Riya yok sözlerimde, dost doğruyum özümde,
Yunus’un sevgisine sarılıp geldim sana.

Hakk’ın nurlu yolunda öğüt var nicesinde,
Özün sermayesinden vermeye geldim sana.

Merhem kardım yarama yetişir sana bana,
Mevlama el açarak duayla geldim sana.

Kalp gözünü açarsan alırsın nasip sen de,
Dinler isen yürekten demeye geldim sana.

Hakka çevir yüzünü imanı yasla öze,
Kıbleni şaşma sakın öğütle geldim sana.

Namaz iman direği zikret sen sevdiceği,
Huşuyla an Rabbini, yardımı gelir sana.

Ona buna bakma sen, herkes farklıdır oysa,
Nefsine sakın uyma, şeytandan derim sana.

Rabbimin kabulüyle sevgi sun sen herkese,
Tek Halik bilsin yeter demeye geldim sana.

Sözün özü inanmak Rabbimin sevgisine
İmanı kalpte besle Hakk coşup gelsin sana.

Nurelî (6/11/25)