(7+7)
Dünyanın ahvalini, gören anlar seyyahım,
Sararıp solan güle, bülbülüme yanarım,
Nicesi yitip gider anlamadan eyvahım,
İlâh kim, iman nedir, bilmez ona yanarım.

Defterleri düremez kendisiyle savaşır,
Diliyle nifak saçar bilmez nere ulaşır,
Neden hep zarar ziyan her belaya bulaşır,
Güvensiz iman eder, bilmez ona yanarım.

Dünya işini tutar ayırır ahireti,
Kendi kazanır sanır önündeki kısmeti,
Bilek gücünden bilir eldeki serveti,
Kader ne, nasip nedir, bilmez ona yanarım.

Gözleri perdelenmis, gider âmâ kervanı,
Baktığını göremez, robotlaşmış yaşamı,
Mantık dedigi herşey bilmez şeytan kazanı,
Şirk nedir Hakk ne ister, bilmez ona yanarım.

Gel hidayeti iste, dua et pak yürekten,
Yaradan koşar gelir yürü seyr-i sülükten,
Bilen korkar sadece imanı kaybetmekten,
Aşk ne, maşuk kimdir, bilmez ona yanarım.

Nurelî öğüt verir dinler kendi kendine,
Ahvaline güvenmez, güvenir o Rabbine,
Dalar düşüncelere ağıt yakar aczine,
Berzah ne, Kur’an ne der, bilmez ona yanarım.

Nurelî - 1614311225