0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
41
Okunma
Gözyaşı dedikleri, dertlerin seli
Bir anda akar da yüreği yakar
Sustuğum sözlerin en acı dili
Sıcağı yanakta izini bırakır.
Kim der ki tuzlu su, kim der ki damla
O ki ruhumdaki fırtınanın sesi
Gizlenen ahların, saklı vicdanla
Dışa vuran sessiz bir haykırışı.
Ne zaman aksa, bir sebebi vardır
Ya büyük sevinçten, ya derin keder
Yüreğin sızısı dışa taşardır
Ne dertlidir o an, ne büyük hasar.
Gizlice dökülür yastığa düşer
Kimse görmesin diye saklanır bazen
Sanma ki sadece hüzünle eşer
Bazen pişmanlık, bazen de zaten.
Turhal der ki: Su akıp yol bulur
Gözyaşı da öyle, akar durulur
Her damla bir derdi alıp savurur
Kul bu dünyada ancak böyle kurulur.
Hüseyin TURHAL
