1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
40
Okunma

Elimde kaldı bak kırık sazım,
Dertli tellerinden çıkmıyor avaz.
Vurunca inler ki, dinmez bu sızım,
Ne bir beste kalmış, ne de bir niyaz.
Sustu dillerimiz, yârim gideli,
Mızrabım küsmüştür, ne fayda eli.
Sanki bir feryattır, sesi sevgili,
Gözümde kurumuş yaşım, biraz biraz.
Bir zamanlar coşkun, şendi ahengi,
Aşk ile çalar idim, duyardı dengi.
Şimdi sesi çıkmaz, bozuldu rengi,
Ne coşkun bir bahar, ne tatlı bir yaz.
Teller koptu, eşik kaldı yavan,
Ne kadar beklesem, gelmez o devran.
Bağrıma bastıkça yüreğim viran,
Derdime çare yok, yareme sız baz.
Der ki Turhal’ım, derdim derindir,
Bu feryadım arşa ulaşıp sinir.
Sazımın hâli de benim hâlimdir,
Aşk ile çalana olsun bir cihaz.
Hüseyin TURHAL