Sen hâlâ ayrım yapıyorsun, öyle mi?
Tenin rengine, saçının dalgasına, gözünün renginde saklı olan hayata bakıyorsun.
Ama farkında mısın… Yaradan, tüm insanları aynı nefesle üfledi;
aynı gökyüzünü, aynı toprağı paylaşıyoruz.

Düşünsene: o kahverengi göz, o siyah saç, o beyaz ten…
Hepsi bir mucizenin farklı renkleri, aynı sanatçının fırçasından çıkan tonlar.
Ve sen hâlâ kendini üstün sanıyorsun;
oysa üstünlük, ne renginde, ne dilinde, ne de ırkında saklı.

Gerçek büyüklük, merhamette, adalette, sevgide gizlidir.
Ve şunu unutma: insanları böldüğünü sanırken, yalnızca kendi ruhunu küçültüyorsun.
Çünkü yaratıcının gözünde hepimiz eşitiz,
ve bu gerçeği inkar etmek, kendi insanlığını inkar etmektir.

Sen hâlâ öfke ile bak, biz ise sevgiyle yürüyeceğiz.
Ve tarihin sayfaları, senin küçük aklını değil, insanlığı kucaklayanları hatırlayacak.