0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
99
Okunma
Aynı gökyüzünün altında, ayrı dünyaların insanıyız.
Sen bilmezsin, ben her sabah aynı duayla uyanırım.
Bir gülüşün yeter, bu dört duvarı yıkmaya,
Ama ben, adını bile fısıldamaktan utanırım.
Sınırlarımız keskin, yollarımız farklı,
Senin hikayende ben, sadece gölgenim sanki.
Aşk, benim için yasak bir melodi.
Sadece dinlerim, dokunmak yok elime.
Biliyorum, bu perde asla inmeyecek,
Sen bir yıldızsın, ben sana bakan sade bir kimse.
Ve bu imkansızlık, en sadık yoldaşım.
Bir an olsun, bu duvarlar kalksa ne olurdu?
Kalbimde saklı kalan her söz, dile gelir miydi?
Hayır. Sessizlik daha güvenli biliyorum,
Çünkü sana dokunmak, seni kaybetmekten beter...
(Kor)
