GAZEL
Mahlas: Aşık TURHAL

Gönül yarama serpilen bir ilâç ki güzel,
Acısı candan içeri, yârin lûtfu özel,
O tuz ki yakar kavurur, bilmem ki ne ezel,
Aşkı tuz Zehra gazel, derdi tuz Zehra gazel.

Tuzsuz aşın tadı olmaz, meğer aşkın da mı?
Her çilenin sonunda beklenen lezzet bu mu?
Bu yarayı saran derman değil, bir yokuş mu?
Aşkı tuz Zehra gazel, derdi tuz Zehra gazel.

Zehra adın dillerde, sanki bir nâzik tın,
Ama aşkın dokunuşu, bir kılıç ki keskin,
Gözümden akan yaşa karıştı o keskin,
Aşkı tuz Zehra gazel, derdi tuz Zehra gazel.

O nazenin bakışlar, kalbi perişan eder,
Bu acı tatlı hâle, canım kurban gider,
Aşk denizinde boğulmak, ne hoş bir kader,
Aşkı tuz Zehra gazel, derdi tuz Zehra gazel.

Ateşten gömlek giydim, bilirim bu yol çetin,
Çekeriz her mihneti, yeter ki sen yetin,
Senden gelen her cefa, canıma minnetin,
Aşkı tuz Zehra gazel, derdi tuz Zehra gazel.

Yara ki kanar durur, üzerine tuz basılır,
Bu yolla âşıkın gönlü, yeniden yaslanır,
Her acı derman olur, bu sırra da uslanır,
Aşkı tuz Zehra gazel, derdi tuz Zehra gazel.

Dertli Aşık TURHAL söyler: Ey benim Zehra’m!
Bu aşkın yakıcılığı, benim son merhemim,
Sensiz geçen günlerimde, dinmez bu her demim,
Aşkı tuz Zehra gazel, derdi tuz Zehra gazel

Hüseyin TURHAL