GAZEL
Mahlas: Aşık TURHAL

Yazın müjdecisidir, bir lütuf ki geldi ezel,
Tüylü yüzü ipekten, rengi al bir taze zel,
Gönül bu lezzete düşmüş, ne hoştur ki özel,
Şeftali gazel ey yâr, yanağın da bir gazel.

O nazenin teni gibi, yumuşacık ve narin,
Her ısırdıkça canım, kalbimde kalır yerin,
Tatlı suyu akınca, dindirir tüm kederin,
Şeftali gazel ey yâr, yanağın da bir gazel.

Yârin yanaklarına benziyor rengi de, âlı,
Bakanın aklını alır, ne hoştur onun hâli,
Bu meyvenin tadında gizlidir aşkın visâli,
Şeftali gazel ey yâr, yanağın da bir gazel.

Sanki yârin eliyle sunulmuş bir ikramdır,
Gönül ondan başkasını ne arar ne de tamdır,
Bu lezzet ki derindir, ebedîdir, bir gamdır,
Şeftali gazel ey yâr, yanağın da bir gazel.

Ateşimizi dindirir, bu yazın hararetini,
O tatlı neşesiyle unutturur her zilletini,
Gönül bir dem coşar ki, bulur aşkın illetini,
Şeftali gazel ey yâr, yanağın da bir gazel.

Dalında olgunlaşmış, bize sunulmuş bir pay,
O nûrlu rengiyle aydınlatır sanki her ay,
Bu sevdâ ki derindir, sığmaz ne şiir ne de yay,
Şeftali gazel ey yâr, yanağın da bir gazel.

Aşık TURHAL söyler: Bu aşkın tadı hani?
Yârin cemâli gibi, mest etti benim de canı,
Bu lezzet ki ebedî, kalır her anı, her ânı,
Şeftali gazel ey yâr, yanağın da bir gazel.

Hüseyin TURHAL