Gönül bağında açan bir gülsün ki, cana özel,
O tatlılığın ile biter, gönlümdeki her ezel,
Derdime derman olur, ne hoş bir lezzet ki zelzel,
Şeker gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Sanki bir nebat ki, ballardan süzülüp gelmiş,
Her bir yudumunda binlerce tatlılık derilmiş,
Bu aşkın tadıyla kalbim, her kederden arınmış,
Şeker gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

O nazenin ellerinle sunduğun her bir lokma,
Canıma can katar da, ne hoş bir tatlı dokuma,
Dudakların şerbetinden almış, ne hoştur bu koku,
Şeker gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Aşkın harareti sarsa da, bu tatlılık dindirir koru,
Gönlümün her yanına yayılan, bir lezzet ki suru,
Bu aşkın tadı derindir, sığmaz ne bir kuyu,
Şeker gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Ne meclis kurulur ki, o tatlılık olmaz elde,
Her dertli gönlün muradı, bu huzur dolu yelde,
Sevgiliden gelen her şey, ne hoştur ki bu dilde,
Şeker gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Zehri bal eyler o, aşkın kudreti ile canan,
Bu içilen her damla, kalbe verir sonsuz bir an,
Ne hoş bir lûtfu imiş, bu sevda, bu ferman,
Şeker gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Aşık TURHAL söyler: Âşıkın lezzeti sensin, sonsuzsun,
Bu aşkın şekeriyle tatlanan, benim de canımsın,
O tatlı dudaklarından bir öpücük, son mekânımsın,
Şeker gazel ey yâr, dudağın da bir gazel.

Hüseyin TURHAL