Önce bahçedeki ağaçta gördüm seni
Bİr sağa bir sola bakıyor, beni görmüyordun
Bir eşin de yoktu hani,hep yalnızdın
Her sabah aynı yerde bekliyordun sanki beni

Bir kaç adım atıyordum sana,kıpırdıyordun ama gitmiyordun
Biraz daha geliyordum daha yukarı çıkıyordun
Ne kaçıyordun,ne de yaklaşıyordun
Sen de benim gibi yalandan korkuyordun

Biliyordum ellerimin arasında olmayı istediğini
Başını parmak ucumda gezdirmeyi hayal ettiğini
Ama yine korkuyor,yaklaşmıyordun
Üzülmekten korkuyor ’acaba’ diyordun

Ayları ben saydım,sen adımlarımı
Anlaşmış gibi hergün paylaştık yazı,kışı
Ne ben vazgeçtim senden,ne sen bırakıp gittin
Canıma can kattın,ama çevirmedin başını

Artık üzülüyordum ve gidiş vazgeçmeyeydi
Hasretini içime atıyordum,sitemem kaderimeydi
Son gün geçerken arkadandan, biliyordum
O süzülüş kalbimeydi ve hayal gözlerin nolur gitme demekteydi

Durdum önce,sonra hiç düşünmedim geçmişi
Elimi uzattım sana,heyecanın dalı titretmekteydi
Buz kesilmiş yüreğin, elimde erimekteydi
O gri kanatların aslında hep beni beklemekteydi