0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
51
Okunma
Gönül perdesini çek, Hakk’ı gör, dinle,
Melekler secde etti o ulu sûret.
Bu kudsî makamda bir fânî sanma,
O secde olunan Âdem sensin, elbette.
Boşuna dolanıp gayrıyı arama,
Ne taşa, ne yıldıza, ne puta bak.
Bırak elindekini, kalbini yorma,
Âdem sensin, sende var o yüce Hak.
Yedi kat gök, yer seninle kuruldu,
Cümle esrârın kilidi sende.
Var ile yokun mânâsı çözüldü,
O büyük sır, o cevher sendedir işte.
Kendini bilmeyen, O’nu bulamaz,
Bu sırrı anlamaz kör olan göz.
Gönül aynasında paslı leke kalmaz,
Temizle özünü, dinle bu söz.
TURHAL’ım der, bu sözüm bir işarettir,
Bu manayı anla, er sen kemâle.
Sende tecelli eden o asıl zattır,
Vücûdun, Vahdet’in en güzel hâli.
Hüseyin TURHAL
