0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
73
Okunma
Kerbelâ’da
On bir evlâdı Muhammed cansız yerde,
Belâ-yı kâr, kan ağlıyor “Kerbelâ!da.
Melekler yas tutmuş göklerde,
Bulutlardan kan yağıyor,
“Su… su…” diye inleyenler Kerbelâ’da.
Kâinat kabul eylemedi bu zulmü, isyanda,
On bir evlâdı Muhammed gülüyor vuslatta.
Ne kabûlü var toprağın,
Ne dünyanın, tüm zerre isyanda,
“Ali… Ali…” diyenler Kerbelâ’da.
Canân bu zulmü görmüş, sabra bürünmüş,
Can hazır, canı vermeye Kerbelâ’da.
Suya susayanlar değil,
Kana susayanlar zafere bürünmüş,
Evlâdı-Muhabbet Kerbelâ’da.
