Ateş ve Gölge
Aşkın alevi düştü kalbime,
Gözlerinde kayboldu her gizlime,
Sevdanın rüzgarı savurdu beni,
Yalnızlık sardı geceme sessizime.

Gözlerimde parlayan umut kırıldı,
Dudaklarında yeminler boş kaldı,
Kalbimi çalan eller soğuk çıktı,
İhanet doldu ruhuma, taş kaldı.

Seninle doğan günler artık karanlık,
Sevda masalları yalanla anılır,
Aşk bir denizdi, ihanet fırtınalık,
Gönlümde sızıyla sessizce yanılır.

Bir zamanlar senle çiçekler açtı,
Gülüşün bahar gibi ısıttı içimi,
Şimdi dikenli yollar kaldı ardında,
Yalancı gözlerin yaktı en derinimi.

Kalbim sana bağlıydı zincirsiz,
Güvendim sözlerine, düştüm tuzağa,
İhanetin rüzgarı esti gizlice,
Sevda yanıyor hâlâ acı bir çağa.

Geceye düşen yıldız gibi soldu,
Sevdamın ateşi küllere karıştı,
Ellerin ellerimde değil artık,
Yalnızlık rüzgarı yüreğime taşıştı.

Sana her adımda dokundum sessizce,
Ama ihanet seninle büyüdü gizlice,
Aşkın resmi çizildi yalanla,
Gözlerim kaldı dolu ve sessizce.

Özlemle ördüğüm düşler yıkıldı,
Sevda şarkılarım suskun kaldı,
İhanet rüzgarı söndü ışığımı,
Kalbim artık senden uzak kaldı.

Sana yazdığım tüm sözler boşa,
Aşkın adı yalanla birleşti,
İhanet gölgesi düştü üstüme,
Sevdanın çiçekleri soldu hepsi.

Ve şimdi yalnızım, gecelerle sarmaşık,
Kalbimde hem sevda hem ihaneti taşırım,
Her anın hatırası bir yara gibi,
Aşkın büyüsü, ihanetle çatışır.