Yaşamın Görkemli Çağrısı

Ufukta bazen bir ışık yanıyor,
Öncü akılla bir uyum tanıyor,
Fânî bedende bir hâl toplanıyor,
Zaman gizlide usulca atlanıyor.

Anlayışı aşan o sonsuz rüyâ,
Yüce ruhum bir sihirli dünya,
Evren dönerken o temiz ve hûlya,
Varoluş bir anlık parıltılı rüyâ.

Üzgün kalbimden bir yaş akıyor,
Barınağa sığınır, aya bakıyor,
Her geçici derdi o sonsuz yakıyor,
Gönül bir sırrın işitenini arıyor.

Bu dünya; geniş, bir bilge evi,
Zor beğenen tavrı, siler sevi,
Hayatla kurar o karmaşık devi,
Ezelden fısıldar kutsal görevi.

Özlem yüklü bir hayalde kalır,
Aşkın fikirler kavramını alır,
Her anda bir bilinmez sırrı bulur,
Zihin o uçarı alemde savrulur.

Susuz gönlümde bir hafiflik duyulur,
Gülümseyen çehre, açıklıkla yayılır,
Unutuş girdabında bu dünya soyulur,
İnsan özü sır içinde kaybolur.

Gözlem bende bir yüksek sesleniş,
Kaderde yazılmış o bitmeyen eniş,
Aşk bir soyut, bir içten yetiş,
Ömür bir oluşun, uçucu bir deyiş.

O aydın yolun bir amacı var,
Düzgün kalpte bir sevinci var,
Her demde Hakk’ın bir gösterisi var,
Yaşam, bir bilmecenin genişletmesi var.