0
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
187
Okunma
hiç kimsenin arzusu değil bu
arka bahçe karanlık
gölgeler oynaşıyor duvarlarda
son canlarıyla
son çocuklarını doğuruyor
eskimiş gelinler
orta yerinden çatlıyor zaman
zehir zemberek
söylenerek
boş sandıklara
su serpiyor deliler
rüzgârın soluğuyla savaşıyor
kurşun askerler
insan kalbinden vurulduğunda mı başlar
kendi yazgısını yaşamaya
sırtından vurulduğunda mı
ah kimsenin günahı değil bu
arka bahçe bataklık
nasıl da birbirine benziyor
tüm bekleyişler
hayat nasıl da her yerde aynı
hangi dağa yaslansan
ardı can ağrısı
HU’LYA
(yirmiikiekim2025)
