1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
905
Okunma
güz rengi bir kazakla
gelmiştim o gün sana
mevsim ilkbahardı oysa
kolun koluma değiyordu
kolun korkuma
gözlerin karanlıktı o gün
gün karanlıktı
iki bin bilmem kaçın baharıydı
o meşhur caddede
geziyorduk sere serpe
ellerin ellerime değiyordu
ellerin belleğime
gözlerim kurşuniydi o gün
gün kurşuniydi
pencereleri caddeye bakan
müdavimi olduğun besbelli
o alaturka yerde oturuyorduk
gözlerin gözlerime değiyordu
gözlerin ruhuma
gözlerimiz ıslaktı o gün
gün ıslaktı
gökteki tüm tanrıları ağlatmıştı
birbirine çok yakışan yalnızlığımız
ve yerdeki tüm insanları baktırmıştı bize
iç çektirerek
omzun omzuma değiyordu o gün
omzun ayrılığa
hulyaperest
Cevap Yaz