büyüyorum anneciğim
tam ulu bir ağaç oldum sanırken kendimi
yeni bir uç veriyor gövdem
ve onunla yeni baştan büyüyorum
sadece bindallı giysiler bıraktın ardında
büyümenin de onlar gibi olduğunu
hiç demedin bana
ayak izlerimin
bir gün senin ayak izlerinle kesişeceğini
hiç söylemedin
nasıl da basitmiş oysa
yaşamın sırrı
soylu bir adanış yetermiş
kahır ve keder çekmeden bulmaya
belleğim
her yeni uyanışta
çağırıyor en verici yüzünü
ateşlerin
küllerin
ağıtların arasından
çıkageliyor
bütün resimlerin
ellerin
ayakların
koyu kara saçların
içindesin bindallı bir ağacın
koynun
belli belirsiz çocuk yüzleriyle dolu
eteklerinde tutulu
bütün yitik kadınlar
duygular gömütü yüzün
bütün ayrılıklarım orada
ve bütün birleşmelerim
bütün hazlarım orada
ve bütün kederlerim
bütün gülüşlerim orada
ve bütün gözyaşlarım
gizin
parlayıp söndüğü yer
yüzün
kapanmak istiyorum
küçük yorgun ayaklarına
ve haykırmak
"yanlışlarımı kutsa!"
bir çocuk
kendi seçimlerini yapmadan
nasıl dönüşebilir ki bindallı bir ağaca..

hulyaperest