3
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
171
Okunma

bir uğultu sarsıyor teni
altında taşın hafızası
ama taşın değil
sesin hatırladığı yer burası
aynada gezinen biri var
ve derinden konuşan
aksanı kırık dökük yabancı
aynayı bırakıp suya bakmalı
her dalga birer varoluş biçimi
incecik bir çizgi gibi duran
şimdi biliyorum
boşluk bir yara değil
bir miras hiç değil
soluk alıp vermenin
en kimsesiz hâli
HU’LYA
(yirmibeşekim2025)