​Şimdi geçip giden yılların ardından,
Bir ah çekiş var içimde, birde pişmanlık duyan.
O kalabalık günde, o ilk anlarda anlatamayan.
Söyleseydim o kıza, o neşeli, o anlık halimi.

​Gözlerinde parlayan o garip ışığı,
Belki anlamıştı, kalbimdeki telaşı.
Dilim düğümlendi, sustu bütün âşkları,
Elimde kaldı bir demet, solgun bakışlar.

​Bir cümle kurmaya cesaret edemedim,
Kelimeler dilimin ucunda takılı kaldı diyemedim.
Oysa ne şiirler, ne şarkılar ederdim,
Aşkın rüzgârı benden çok uzaklarda çaldı.

​Söyleseydim: "Bu dünya seninle güzel,"
"Gülüşünle aydınlanır bütün yollar."döngel.
O kibrit kutusu kadar küçük kalbin bana özel,
Anlatırdı içimdeki büyük fırtınalar sana sevgimi.

​Tren sesi duyuldu, kapılar kapandı,
Bir film sahnesi gibi çekip gitti o andı.
Ben kaldım istasyonda, elimde utancı,
Oysa söyleseydim, kim bilir ne olurdu...

​Şimdi her yeni yüzde onu ararım ben,
O kaçırılan anın, o suskunluğun bedelini ödeyemem.
Yıllar geçer, yara kapanır mı neden bilmem,
Yine fısıldarım: Keşke söyleseydim o kıza, neydi ki eli...