0
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
162
Okunma
Sustum,
çünkü bazı acılar
konuştukça küçülür.
Artık ne sen varsın,
ne de bana kalan bir “biz.”
Bir yalanın gölgesinde
büyüdü suskunluğum.
Gözlerim alıştı karanlığa,
artık ışığı istemem.
Zaten öğrendim;
ihanet bir gecede değil,
göz göre göre yaşanır.
Bir masal sandım seni,
sonunu bile bile okudum.
Ama bilirim —
masallar söylenmez,
hikâyesini yazmış olana.
Şimdi ben,
her cümlesi yarım bir adamım;
biraz eksik,
biraz kül,
biraz kendine yabancı.
